Staj Günlüğüm

   Merhaba arkadaşlar, 3.sınıfa geçtiğim bu yaz aylarını boş geçirmemek adına birçok firmaya staj başvurusunda bulunmuştum ve Flormar bunlardan geri dönen tek firma oldu. Ben de madem öyle diyerek başladım orada insan kaynakları departmanında staj yapmaya ve bu stajın ilk haftasında öğrendiklerimi sizinle paylaşmak istedim.

   Öncelikle iş başı saati 7:30. Evet yanlış duymadınız 7:30. İş yeri de Gebze'de. Yani bu demek oluyor ki yol 1 saat sürüyor ve servis beni 6:30'da alıyor. Yaaani ben 5:30'da kalkıyorum. Bunun pozitif yönü ne biliyor musunuz? Gece hava soğuk sayılırken yatıp, hava henüz ısınmadan yataktan kalkıyorum ve rahat uyumuş oluyorum. Yarar 1.

   Bununla beraber her gün uyanma saatim, yemek yeme saatim belli. Düzenli bir hayat yaşıyorum sayılır. Yarar 2.

   Bütün gün klimalı bir ortamda ekmek elden su gölden geçinmek, yiyip içmek, zaman geçirmek üstüne bir de hayatıma düzen katması gerçekten çok iyi. Yarar 3.

   Bu yarar mı zarar mı henüz karar veremedim ama yoğunluktan dolayı ne Face ne Twitter ne Instagram hatta ve hatta Whatsapp'a bile giremiyorum. Girdiğim saat oldukça geç olduğu için bütün postları da göremiyorum doğal olarak bakasım gelmiyor. Yarar 4. Zarar 1.

   Bana gerçekten ama gerçekten en büyük zarar servis. "Şoför" sıfatı taşıyıp da -bir şeyin şoförü- düzgün araba kullanan insana rastlamak oldukça zor gerçekten. İlk 2 gün serviste öleceğim sandım. Hayatımda hiç bu kadar midem bulanmamıştı. Daha sonra ilaç alıp bunu engellemeye çalıştım ama 1 ay boyunca boşuna ilaç içmek istemediğimden bunu bıraktım ve iPod'umla baş başa, bu süreyi uykuyla değerlendirmeye çalışıyorum. Hem az uyumamın acısını çıkarıyorum hem midem bulanmıyor. Yarar 5. Zarar 2.

   Bu şeylerin yanında stajyerlik = modern kölelik olduğu için bütün angaryalar benim üzerimde. Hatta bütün angaryalar IK departmanı üzerinde. Binbir türlü evrak işi... Misal şöyle: bizim bu Flormar'da gördüğümüz kızlarımızın giriş evrakları tek tek dosyalanıp alfabetik ya da numaralı olarak dolaplara yerleştiriliyor. Sonra yeni çalışanların tek tek Sodexo kart numaraları Excel dosyalarına giriliyor, onlar tek tek kargolanıyor. Sonra o insanların "aile durum bilgilendirme" formları onlar tarafından doldurulup tek tek dosyalarına ekleniyor. Yok çıkış evrakları yok izin evrakları. Bütün işler fazlasıyla biriktirildiği için yığın halinde üstüme yıkıldı. Biriktirilmese bu kadar kötü olmaz aslında ama gerçekten çok yoğun çalışıyorlar. Bayram tatili ilan edildiği için izin formları doldurulması gerekiyordu ve mavi yakalı bütüüüüün işçilerin ikişerli ikişerli izin formlarını birleştirip alfabetik olarak sıraladım. Onları tek tek dolaplara yerleştirmek kaldı geriye ve dolaplardaki alfabetik sıra karışık. Halimi siz düşünün... Ve bunlara sürekli yenileri ekleniyor. Tabi bu sadece işin bir kısmı. Bu ve bunun gibi bir sürü dosyalama işleri, delgeçle arkadaş olma işleri... Mesela merak ediyorum bunları sürekli stajyerlere mi yaptırıyorlar diye çünkü yaz kış stajyer alıyorlar. Ve mesela diyorlar mı ki "ay üzerimden büyük yük kalktı ya sağ olsun stajyer kız", yoksa "oh be ona yıktım tüm işi" mi diyorlar. Çünkü örneğin ablam, 2.kısımdaki cümleyi kullanıyor. 😂 Neyse efendim işin eğlenceli kısmı herkesin maaşını, terfisini vs görebiliyor olmak çok eğlenceli. 😂

   Bütün bu işleri yaparken en zorlandığım şey hitap şekilleri. Gerçekten hiçbirine "siz" ya da "x hanım" diyesim gelmiyor. Hepsine abla diyesim geliyor çünkü çok samimi çok tatlı insanlar. Ve maalesef ki bu esnada Türkçe popun bütün saçma sapan şarkılarına hakim oldum. Bu konuda çok üzgünüm. 🙈

   Bitirirken belirtmek isterim ki Flormar ürünlerini fazla kullanan biri değilim ama oldukça büyük bir firma kendisi. Deborah da Flormar'a ait ve Yves Rocher ile %50 ortaklığı bulunuyor. İlk olarak Milano'da ortaya çıkmış daha sonra üretimi, dağıtımı hepsi Türkiye'ye alınmış; Gebze'de koskoca bir fabrikada yapılıyor. İşte o fabrikadaki, mağazalardaki bütün işçilerin insan kaynakları işi bizim üzerimizde. İzinlerden maaşlara eğitimlerden tatillere... Böyle kurumsal ve büyük yerlerin insan kaynaklarının işi gerçekten çok zormuş. Çok fazla çalışıyorlar ve gerçekten kafalarını kaşıyacak zamanları bile yok. Çoğunlukla gün yetmiyor işleri yetiştirmeye.

   Ama hiçbir karşılığı olmasa da işi öğrenmeme ve yolumu çizmeme yardımı olacak gibi bu stajın. Belki 1 ay sonunda insan kaynaklarından vazgeçer (en azından özlük ve bordro işleriyle asla ilgilenmem) seneye başka alan denerim, belki daha da severek bu yönde ilerlerim. Bakalım...